| Is gewichtverlies een goed teken bij een senior? We weten dat dit niet altijd het geval is want het kan wijzen op bepaalde ernstige onderliggende aandoeningen. Dat zou ook het geval kunnen zijn voor dementie…dat blijkt uit een studie in de Verenigde Staten bij een Japanse populatie : de « Honolulu-Asia Aging Study”.
De auteurs hebben gegevens verzameld van zowat 2 000 mannen die gedurende 34 jaar gevolgd werden. Ze stelden vast dat gewichtverlies het meest voorkwam bij mensen met dementie. Dat gewichtverlies bedroeg gemiddeld 0,36 kg/jaar en deed zich voor in de loop van de 6 jaren die het verschijnen van tekens van dementie voorafgingen met een versnelde gewichtsafname in de loop van de 3 laatste jaren.
In een redactioneel artikel gewijd aan het onderwerp legt Michael Grundman (San Diego) uit dat enkele jaren voor de diagnose er een minder uitgesproken cognitieve verandering plaatsgrijpt. De patiënten worden dan angstig, prikkelbaar en sommige mechanismen voor de homeostase van het lichaamsgewicht zouden kunnen aangetast worden. Bij de ziekte van Alzheimer bijvoorbeeld kan men een abnormaal hoge concentratie vaststellen van leptine (anorexigeen hormoon) en dat kan een verminderde voedselaanbreng verklaren en dus ook gewichtverlies.
Levensveranderingen
De structurele veranderingen in de hersenen bij de ziekte van Alzheimer gaan gepaard met diverse verstoringen van de energiebalans in voedingsgedrag, energieverbruik, verminderde energiebehoefte….
Met het vorderen van de leeftijd komt vaak een vermindering of verlies van eetlust voor. Dat kan worden toegeschreven aan een minder goede smaak, een verminderd vermogen om boodschappen te doen, te koken, te eten…. Allemaal kleine zaken die geleidelijk kunnen leiden tot malnutritie.
Deze nieuwe studie trekt de aandacht op het feit dat naast het “esthetisch” plezier bij gewichtsverlies het toch wel goed is te vragen naar de oorzaak en na te gaan in welke mate de vermagering gewenst is. Ook al kan vermagering niet beschouwd worden als een oorzaak van dementie, toch openen die nieuwe gegevens de weg naar een nutritionele benadering (een voldoende energetische nutritionele aanbreng voor behoud van het lichaamsgewicht) waardoor de verdere evolutie van de aandoening kan afgeremd worden.
Nicolas Guggenbühl en P. de Voghel
Referenties :
Arch Neurol januari 2005 v |
